10) Ο λόγος του Θεού είναι ο άρτος που μας τρέφει.

...Και είπε προς αυτούς ο Ιησούς,Εγώ είμαι ο άρτος της ζωής όστις έρχεται προς εμέ δεν θέλει πεινάσει...(Ιωαν.ς´35)

...Εγώ είμαι ο άρτος ο ζων ο καταβάς εκ του ουρανού, Εάν τις φάγη εκ τούτου του άρτου θέλει ζήσει εις τον αιώνα. (Ιωαν.ς´51)

Πως όμως τρόμε τον Λόγο του Θεού;

• Διαβάζοντας το καθένα εδάφιο χωριστά, ακούμε τον Θεό να μας μιλάει μέσα από αυτό. Μας λέει τι πρέπει να κάνουμε, τι να μην κάνουμε, μας πληροφορεί για τα μελλούμενα και μας αποκαλύπτει το έργο της σωτηρίας Του.

Να δούμε ένα παράδειγμα:

Όθεν απορρίψαντες το ψεύδος, λαλεί τε αλήθειαν έκαστος μετά του πλησίον αυτού,διότι είμεθα μέλη αλλήλων. (εφεσ..δ.25.)

• Αφού λοιπόν ο Θεός μας μίλησε δια του Λόγου Του, εμείς παίρνουμε θέση σ' αυτά που είπε. Πρώτα επειδή εμπιστευόμαστε το Θεό δεχόμαστε αυτά που είπε ως αληθινά.
  Μετά δια λόγου ζητάμε αυτά που εννοήσαμε να γίνουν πράξη στη ζωή μας και γι αυτά που έχουμε απορίες ρωτάμε ως εξής:

“Κύριε σε παρακαλώ δώσε μου την δύναμη να απορρίψω το ψέμα και να λέω πάντα την αλήθεια”και δώσε μου να καταλάβω τι σημαίνει να είμαστε μέλη αλλήλων γιατί δεν το καταλαβαίνω.”

Με αυτό το τρόπο προσλαμβάνω το Λόγο του Θεού μέσα μου. Δεν αρκεί να τον δεχτώ μόνο σαν αληθινό, πρέπει να γίνει μέρος της ζωής μου. Τον αφομοιώνω σαν Τροφή που θα με αυξήσει πνευματικά.

Τρώω το λόγο του Θεού όταν τον δέχομαι χωρίς καμία επιφύλαξη στην καρδιά μου, αλληλεπιδρώ μαζί Του και ζητώ να γίνει πράξη στη ζωή μου. Κάθε φορά δίνω λόγο στο Θεό γι αυτόν δια της υπακοής.(υπακοή κεφ.8)

...και φανερονεσθε οτι εισθε επιστολη Χριστου, γενομενη δια της διακονιας ημων, εγγεγραμμενη ουχι με μελανην, αλλα με το Πνευμα του Θεου του ζωντος, ουχι εις πλακας λιθινας, αλλ εις πλακας σαρκινας της καρδιας.(Κορινθ.Β´3.3)

• Έτσι γράφεται ο λόγος του Θεού για πάντα μέσα στην καρδιά μου σαν τρόπος ζωής και όχι σαν απλή πληροφορία. Αρχίζει να λειτουργεί και να μεταμορφώνει τον νου και την διάνοια μου σε νου Χριστού.

Αρχίζουν σιγά-σιγά τα γούστα μου να ταιριάζουν με τα δικά Του, αγαπώ τα πράγματα που Εκείνος αγαπά και μισώ αυτά που εκείνος μισεί. Αρχίζω να θέλω να περνώ περισσότερο χρόνο μαζί Του. Εμπιστεύομαι σε Αυτόν μυστικά της ψυχής μου που κανένας άλλος δεν έχει ακούσει.

Μετά την αλλαγή στο μυαλό αρχίζει ο Λόγος να επηρεάζει τις πράξεις μου. Κάθε πράξη μου τώρα θέλω να του αρέσει, πάντα αναρωτιέμαι τι θα έκανε ο Χριστός σε μια ανάλογη περίπτωση. Συμπεριφέρομαι στους ανθρώπους όπως θα συμπεριφερόμουν στον ίδιο.

Πολύ σύντομα καταλαβαίνω ότι εγώ κι εκείνος έχουμε γίνει ένα και μου είναι αδύνατον πια να ζήσω χωρίς αυτόν.

Πολλοί χριστιανοί παραπονιούνται ότι δεν καταλαβαίνουν την Α.Γ.

Ο Χριστός φεύγοντας για τον Ουρανό μας άφησε τον Λόγο του κληρονομιά. Με τα σημερινά εδάφια μαθαίνουμε ότι γίνεται ,εκτός των άλλων,και η καθημερινή μας τροφή. Αυτή η τροφή προσαρμόζεται σε όλες τις φάσεις της ζωής μας. Συνεχώς δε ανανεώνεται για να διαρκέσει για όσο ζούμε.

• Θέλοντας εμείς να καταλάβουμε όλη την Α.Γ εξαρχής και σε βάθος με μια ανάγνωση, είναι σαν να θέλουμε να φάμε όλη την ποσότητα της τροφής που προορίζεται για όλη μας την ζωή μέσα σε ένα χρονικό διάστημα τόσο όσο διαρκεί μια ανάγνωση, πράγμα πρακτικά παράλογο και αδύνατον.
• Ο Λόγος αποκαλύπτεται σιγά-σιγά ανάλογα με την πνευματική μας πρόοδο και αποτελεί καθημερινή μας τροφή. Θα έχει πάντα κάτι καινούργιο να μας δώσει μέχρι το τέλος της ζωής μας. Πάντα μέσα στο Λόγο θα υπάρχουν πράγματα που δεν θα καταλαβαίνουμε, Κάποια συγκεκριμένη τροφή δεν θα είναι κατάλληλη για κάποια συγκεκριμένη χρονική περίοδο για μένα. Αυτό είναι τελείως φυσιολογικό, και απλά πρέπει να το αποδεχτούμε και να μάθουμε να το διαχειριζόμαστε.
• Ότι δεν καταλαβαίνομε σήμερα ζητάμε από το Θεό δύναμη και σοφία να το καταλάβομε αργότερα. Με αυτόν τον τρόπο ετοιμάζομε το φαγητό για την αύριο.
• Είναι άσκοπο να καταφεύγουμε σε άλλες φιλοσοφίες και θεωρίες για να ερμηνεύσουμε τα λόγια του Θεού. Να είμαστε προσεχτικοί τι είδους τροφή λαμβάνουμε.

Η σοφια αυτη δεν ειναι ανωθεν καταβαινουσα, αλλ ειναι επιγειος, ζωωδης, δαιμονιωδης. Διοτι οπου ειναι φθονος και φιλονεικια, εκει ακαταστασια και παν αχρειον πραγμα. Η ανωθεν ομως σοφια πρωτον μεν ειναι καθαρα, επειτα ειρηνικη, επιεικης, ευπειθης, πληρης ελεους και καλων καρπων, αμεροληπτος και ανυποκριτος.Ιακωβ.3.16-18)

Η σοφία του Θεού αποδεσμεύεται μόνο με την διαδοχική υπακοή του Λόγου ( υπακοή,κεφαλ.8) και όχι με αποστήθιση κειμένων που είχαν δοθεί βοήθεια στους ανθρώπους πριν έρθει το τέλειο, η χάρις του Χριστού.

... Τις ειναι μεταξυ σας σοφος και επιστημων; ας δειξη εκ της καλης διαγωγης τα εργα εαυτου εν πραοτητι σοφιας. (Ιακωβ.3.13.)

Μόνο ο ίδιος ο Θεός μπορεί να μας εξηγήσει αυτά που δεν καταλαβαίνουμε, όταν έρθει η ώρα.

Δεν προσπαθούμε να σπάσομε πόρτες κλειστές. Εργαζόμαστε για να έρθει η ώρα που θα μας δώσει ο Θεός την σοφία να τις ανοίξουμε,

Και εγω, αδελφοι, δεν ηδυνηθην να λαλησω προς εσας ως προς πνευματικους, αλλ ως προς σαρκικους, ως προς νηπια εν Χριστω. Γαλα σας εποτισα και ουχι στερεαν τροφην διοτι δεν ηδυνασθε ετι να δεχθητε αυτην. Αλλ ουδε τωρα δυνασθε ετι (Κορινθ.Α´ 3.1-3)

Καταλαβαίνουμε λοιπόν πάντα τόσο όσο μας επιτρέπει η πνευματική μας ηλικία. Δεν μπορούμε να εννοήσουμε περισσότερο. Φανταστείτε ένα μωρό να προσπαθεί να φάει σουβλάκια, είναι φανερό ότι δεν αντέχει να τα αφομοιώσει.

• Πρέπει να χαλαρώσουμε, να μην αγωνιούμε για το Λόγο και τις διαστάσεις του που δεν εννοούμε. Να επικεντρωθούμε και να δουλέψουμε επιμελώς με αυτόν που μας είναι ήδη κατανοητός.

Απλά να είμαστε προσεχτικοί, να αφήνουμε το Λόγο μπροστά, αυτός να μας οδηγεί και εμείς να τον υπακούμε και όχι εμείς μπροστά με ανθρώπινη λογική και δική μας σοφία να τον ερμηνεύουμε . Να αφήσουμε τον Θεό να σώσει εμάς και να μην προσπαθούμε εμείς να σώσουμε το Θεό.

...να παραστησητε τα σωματα σας θυσιαν ζωσαν, αγιαν, ευαρεστον εις τον Θεον, ητις ειναι η λογικη σας λατρεια, και μη συμμορφονεσθε με τον αιωνα τουτον, αλλα μεταμορφονεσθε δια της ανακαινισεως του νοος σας, ωστε να δοκιμαζητε τι ειναι το θελημα του Θεου, το αγαθον και ευαρεστον και τελειον. (Ρωμ.12.2-3)

• Μπορούμε βέβαια να καταναλώνουμε σήμερα μόνο τον Λόγο που εννοεί το μυαλό μας και όσο αντέχει η πίστη μας. Όσο όμως το μυαλό μας αλλάζει και προσαρμόζεται στους όρους της διαθήκης καινούργιες ποσότητες τροφής αποδεσμεύονται για μας.

... Γινεσθε δε εκτελεσται του λογου και μη μονον ακροαται, απατωντες εαυτους. Διοτι εαν τις ηναι ακροατης του λογου και ουχι εκτελεστης, ουτος ομοιαζει με ανθρωπον, οστις θεωρει το φυσικον αυτου προσωπον εν κατοπτρω διοτι εθεωρησεν εαυτον και ανεχωρησε, και ευθυς ελησμονησεν οποιος ητο.(Ιακωβ.1.23-24.).

• Όταν δοκιμάζομε στην πράξη κάθε μέρα αυτά που διαβάζουμε, ο Λόγος που τρόμε μας βοηθά να αποκτούμε καινούργιες εμπειρίες.

Οι εμπειρίες αυτές τελικά αλλάζουν το τρόπο που το μυαλό μας αντιμετωπίζει τις μέχρι τώρα συνήθειες και πεποιθήσεις μας. Αναθεωρούμε τα κριτήρια για το τι είναι σωστό και τι λάθος, τι πραγματικά μας ωφελεί και τι όχι.

Βάζουμε άλλες προτεραιότητες, αλλάζουμε ριζικά τον τρόπο που σκεφτόμαστε με αποτέλεσμα συνεχώς να αντιλαμβανόμαστε καινούργια γνώση-τροφή- ενέργεια, που στην συνέχεια μετατρέπουμε σε καινούργιες εμπειρίες...εξέλιξη, πνευματική ανάπτυξη και... πάλι από την αρχή.

...Αδελφοι, μη γινεσθε παιδια κατα τας φρενας, αλλα γινεσθε νηπια μεν εις την κακιαν, τελειοι ομως εις τας φρενας. (Κορινθ.Α´ 14.21 )

• Αν όμως διαβάζομε την Αγία Γραφή επιπόλαια και επιφανειακά σαν άλλη μία πυγή πληροφοριών, εάν μέσα στη σοφία δεν μπορούμε να αντιληφθούμε την διάσταση της ειρήνης, της αγάπης της κακία των παθών της αμαρτίας τότε δεν είναι για μας ζωντανή τροφή Θεού.

Μπορεί να γνωρίζουμε μεν τι λέει η Α.Γ αλλά δεν έχουμε γευτεί τις δυνάμεις και τις ενέργειες της. Περνάμε πολύ χρόνο σε μελέτη αλλά παραμένουνε έξω από την εμπειρία που μας ωριμάζει και μας ενηλικιώνει, όλο μαθαίνουμε αλλά ελάχιστα εννοούμε.

Γι αυτό παραμένει το μυαλό μας ανεκπαίδευτο, ως προς το να πράττει το καλό πρώτα για μας τους ίδιους και κατόπιν για τους άλλους, και επιρρεπές στην αλαζονεία της επίγειας σοφίας: Η σοφια αυτη δεν ειναι ανωθεν καταβαινουσα, αλλ ειναι επιγειος, ζωωδης, δαιμονιωδης.

Μας γεμίζει εγωισμό και καμαρώνουμε που εμείς ανακαλύψαμε τις κρυμμένες ιδέες των αρχαίων και προσπαθούμε να τις μοιραστούμε με τους γύρω μας.

Αυτή η σοφία όμως δεν φέρνει καρπό, είναι σαν σύννεφα χωρίς βροχή.

Δεν μας δίνει δύναμη να ακολουθήσουμε την δικαιοσύνη του Θεού. Ακολουθούμε την δική μας δικαιοσύνη και γι αυτό δεν έχομε την ειρήνη του Χριστού, η ζωή μας είναι ταραγμένη και η ψυχή μας πονάει. Νοιώθουμε ένα απέραντο κενό που δεν μπορούμε να το καλύψουμε με τίποτα. Όσο είμαστε απασχολημένοι ή με παρέα νομίζουμε ότι όλα είναι καλά. Όταν όμως μείνουμε μόνοι πάλι αρχίζουμε να ακούμε την ψυχή μας που κλαίει γιατί πεινά.

... ειναι γεγραμμενον οτι με αρτον μονον δεν θελει ζησει ο ανθρωπος, αλλα με παντα λογον Θεου.(Λουκ.4.5.)

Το κορμί μας το τρέφουμε με τους καρπούς της γης. Το μυαλό μας μπορούμε να το ξεγελάσουμε και να το χορτάσουμε με επίγεια σοφία και υπερηφάνεια. Την ψυχή μας όμως όχι, αυτή τρέφεται μόνο με το Λόγο του Θεού, και όταν πεινά θλίβεται,και πονάει.

...Επειδη ενω ως προς τον καιρον επρεπε να ησθε διδασκαλοι, παλιν εχετε χρειαν του να σας διδασκη τις τα αρχικα στοιχεια των λογων του Θεου, και κατηντησατε να εχητε χρειαν γαλακτος και ουχι στερεας τροφης. (Εβρ.5.13).

Στην αρχή της πορείας μας στο Χριστό όταν δεν γνωρίζουμε ακόμα την διαδικασία με την οποία ο λόγος λαμβάνεται σαν τροφή νοιώθουμε απογοήτευση όταν υπάρχουν εδάφια που δεν τα καταλαβαίνουμε. Όταν πήρα στα χέρια μου την Κ.Δ νόμιζα ότι ήταν θέμα μερικών ημερών να έχω πλήρη άποψη για το τι διαπραγματευόταν. Σύντομα βέβαια όλοι διαπιστώνουμε ότι τα επίπεδα αυτού του βιβλίου δεν είναι ένα και δύο αλλά άπειρα και ότι η μελέτη της Γραφής για έναν χριστιανό έχει αρχή, αλλά ποτέ δεν έχει τέλος.

...Διοτι πας ο μετεχων γαλακτος ειναι απειρος του λογου της δικαιοσυνης επειδη ειναι νηπιος των τελειων ομως ειναι η στερεα τροφη, οιτινες δια την εξιν εχουσι τα αισθητηρια γεγυμνασμενα εις το να διακρινωσι το καλον και το κακον.(Εβρ.5.14.15.)

Όταν ο χριστιανός αρχίζει από μόνος του συνειδητά να καταναλώνει τον Λόγο του Θεού σαν τροφή είναι ένδειξη ότι αρχίζει πια να ενηλικιώνεται.